Koronka ku czci Ducha Świętego – rozważania 1

Gdy w szarą codzienność czowieka wkracza Boży Duch

(s. Marionilla Morawiec CSS)

1. Gdy w szarą codzienność człowieka wkracza Boży Duch, wszystko staje się możliwe. Duchu Święty – Sprawco niemożliwego – przyjdź!

2. Duchu Święty – Ty przyjdziesz do nas wtedy – i tak – kiedy – i jak – będzie to Wolą Ojca. Oddajemy pierwszeństwo wolnej inicjatywie Pana. Lecz pragniemy aktywnie przygotować się na nią. Wołamy nieustannie: Przyjdź! Zstąp! I uczyń nas umiłowanymi dziećmi Ojca.

3. Z każdej pustyni naszego życia, z każdego mroku, cienia i obszaru naszej nędzy ślemy do Ciebie – Duchu Przenajświętszy, gorące błaganie: Przyjdź! Przyjdź Duchu Święty – uzdrów, oświeć, umocnij, poprowadź!

4. Kościół wie, że potrzebuje Ducha Świętego – Jego tchnienia, światła, mocy. Każde „Veni Spiritus Sancte” przymnaża Kościołowi Laski Ducha Świętego. Błogosławiona Elana Guerra w nieustannym przyzywaniu Ducha Świętego widziała skuteczność swojej pomocy Kościołowi. Tak wyraziła swoje pragnienie: „Oby to błogosławione, którego od Wieczernika Kościół święty nigdy nie przestał powtarzać, stało się tak popularne, jak !

5. „Przyjdź, o Światłości prawdziwa. Przyjdź ukryta Tajemnico, Skarbie nienazwany. Przyjdź szczęście bez granic. Przybądź Mocarzu, co wciąż stwarzasz, przeobrażasz tchnieniem swojej Woli. Przybądź o Niewidzialny. Przyjdź Ty, który trwasz nieruchomy, a w każdej chwili pełen jesteś ruchu. Przybądź, o Imię Umiłowane i wciąż powtarzane. Przyjdź Ty, który pragnąłeś i wciąż pragniesz mojej duszy. Ty, który sam stałeś się we mnie pragnieniem. Ty, który rozpaliłeś we mnie pragnienie Ciebie!” (fragm. z Epiklezy św. Symeona Nowego Teologa)