koronkads
Koronka do Ducha Świętego
28 sierpnia 2013
s_bronislawa1
On był z Kielichem
28 sierpnia 2013

Będę się za Siostrę modlił

s_karolina

Z osobą Ojca Świętego Jana Pawła II spotkałam się po raz pierwszy na Błoniach Krakowskich 10 czerwca 1979 roku. Moją ambicją było to, aby Ojciec Święty skierował na mnie swój wzrok (wśród wiwatującego tłumu wiernych) i w ten sposób umocnił łaskę powołania zakonnego. I stało się… nie miałam więcej wątpliwości, że Bóg mnie wzywa. Spotkanie Ojca Świętego z siotrami zakonnymi w Kościele Mariackim w Krakowie, w którym wzięłam udział, jak również rozważania o Marcie i Marii z Ewangelii Łk 10,41n rozjaśniły we mnie sens powołania zakonnego. Na cześć Ojca Świętgo, wstępując do Nowicjatu, otrzymałam imię Karolina (od chrztu mam Krystyna).

Życiowym pragnieniem, które nosiłam w sercu był wyjazd na Misje. W Niepokalanowie 18 czerwca 1983 roku Ojciec Święty Jan Paweł II podczas swojej drugiej Pielgrzymki do Ojczyzny wręczył krzyże misyjne wyjeżdżającym misjonarzom i ja również otrzymałam w ten dzień mój krzyż misyjny, który mi towarzyszy do dnia dzisiejszego.

Niezapomnianym wydarzeniem w moim życiu jest tajemnica choroby i cierpienia. W czerwcu 2002 roku wykryto u mnie raka jelita grubego. Zostałam poddana operacji, a następnie chemioterapii. Chciałam powrócić na misje do Burundii, skąd Pan powołał mnie do przeżywania tajemnicy cierpienia.

Prośba napisana do Ojca Świętego Jana Pawła II, aby za mnie się pomodlił ( w pażdzierniiuku 2002 roku) i Jego odpowiedź „będę się za Siostrę modlił” wraz z błogosławieństwem i Jego podpisem na jednym z moich zdjęć, wyzwoliło we mnie nowe energie życiowe i nadzieję na wyzdrowienie. Po dwóch latach mogłam powrócić do pracy na misjach w Afryce. Wracając do Burundi zatrzymałam się w Castel Gandolfo, aby spotkać się z Ojcem Świętym Janem Pawłem II i podziękować Mu za modlitwy w moich intencjach. Ojciec Święty udzielił mi swojego błogosłwieństwa. Było to 20 sierpnia 2004 roku, we wspomnienie św. Bernarda.

Bóg mnie prowadzi nadal po misyjnych ścieżkach. Z wdzięcznością za dar życia i zdrowia witam każdy nowo rozpoczynający się dzień i dziękuję Bogu, że mogę nadal pełnić posługę misyjną, gdzie moi Bracia Afrykańczycy uczą mnie „jak kochać więcej”.

s. Karolina Giża CSS