Czas Ducha Świętego

Zaczynamy w Kościele niezwykły czas przywoływania mocy i miłości Ducha Świętego w nowennowych wezwaniach. To czas wielkiej łaski Boga, czas wylania Tego, który jest Życiem  tego Kościoła. To jednocześnie czas uświadomienia sobie, że ON tak naprawdę zawsze jest blisko, bo w Nim żyjemy, w Nim jesteśmy, w Nim realizujemy Boże plany względem naszego życia. Ikonografia zubożyła w nas Osobę Ducha Świętego i ograniczyła do symbolicznego myślenia o Nim jako gołębicy, ogniu, wietrze, wodzie. A przecież ON jest Tym, bez którego nic nie ma! On jest Życiem, jest Tym, który tworzy w nas rzeczywistość Boga. Duch Święty- Bóg najbliższy człowieka, bo jest w nas stale. Bez Ducha Świętego, bez Jego działania w sercu nikt nie mógłby uczynić żadnego dobra, które ma posmak wieczności. Dlatego w tym błogosławionym czasie danym nam przez Opatrzność przyzywajmy i otwierajmy serca na Tego, Który jest i Który przychodzi.

Duchu Przenajświętszy, który jesteś Bogiem, który jesteś Początkiem wszystkiego, co Boże, zstąp i wypełnij serce każdego, kto Ciebie przywołuje, kto oddaje się Tobie. Dotykaj swoją mocą tych rzeczywistości, które są trudnym doświadczeniem serca ludzkiego, uzdrawiaj zranienia, wprowadzaj pokój i namaść balsamem swojej miłości.

Duchu Przenajświętszy wylewaj zdroje łaski na cały Kościół, aby był Jezusowy we wszystkich wymiarach. Uświęcaj Biskupów i kapłanów, przemieniaj ich życie, aby byli tymi, którzy są posłani w roli świadków Bożego Królestwa. Odnawiaj życie zakonne w Kościele, aby było takim, jakim zaplanowała Twoja Wszechmoc, abyś był uwielbiony w sercu każdej osoby konsekrowanej, aby życie ślubami było drogą do Ciebie i z Tobą. Wezwij wielu młodych do życia dla Ciebie w kapłaństwie i w konsekracji. Przyjdź i wypełnij serce każdego, kto Ciebie wzywa! Amen.

s. Tarsycja CSS