Krzyż ŚDM w Burundi

W dniach od 21 czerwca do 6 lipca w parafii Buraniro gościliśmy Krzyż Światowych Dni Młodzieży. Krzyż wędruje po Burundi już po raz drugi. W każdej parafii jest przyjmowany bardzo uroczyście i z wielkim nabożeństwem. To święto dla całej parafii.

Krzyż jest przenoszony z miejsca na miejsce przez ludzi, którzy tłumnie ze śpiewem i tańcem idą w procesji . Według swoich skromnych możliwości parafianie dekorują drogi ściętymi bananowcami, bo tak dawniej witali króla, a obecnie ważne osobistości. Mieszkańcy także wyścielają część drogi trawą, a pozostałą zamiatają i wyrównują. Krzyż nawiedza nie tylko kościoły parafialne, ale wszystkie kaplice dojazdowe. W każdej kaplicy odbywa się Msza święta i czuwanie nocne. Przed Mszą na pożegnanie ma miejsce również palenie amuletów i innych przedmiotów związanych z kultem przodków i z obrzędami czarów. Ludzie są zachęcani, by przynosić wszystkie przedmioty, które mogą im przeszkadzać w oddawaniu czci prawdziwemu Bogu. Zdarza się, że przynoszą nie tylko te przedmioty, ale także chcą się pozbyć broni, którą przetrzymywali od dawna na wypadek wojny. Tak się zdarzyło też w Buraniro. W innej parafii jedna kobieta przyniosła nawet węża, którego używała do złych celów. Tak więc, podczas nawiedzenia Krzyża ŚDM, zdarzają się wielkie nawrócenia, a nawet cuda.

Nasza wspólnota z Buraniro starała się towarzyszyć Krzyżowi podczas tych dni i włączać się w modlitwę wypraszając łaski potrzebne temu umęczonemu ludowi, który w dalszym ciągu przeżywa wiele niesprawiedliwości i biedy zarówno materialnej jak i duchowej.

s. Gabriela Droździel CSS,
misjonarka z Burundi