Nad Rzymem krążą Klucze Piotrowe

Wszystkim znany jest charyzmat nawiązywania relacji krakowskiego księdza, a następnie biskupa i kardynała Karola Wojtyły ze spotykanymi osobami. Siostry Kanoniczki Ducha Świętego miały także wielorakie okazje do bezpośrednich spotkań ze swym Pasterzem w latach 1953 – 1978

Pierwsze kontakty sióstr duchaczek z ks. Karolem Wojtyłą sięgają 1953 roku, kiedy pełnił funkcje penitencjarza w kościele Mariackim. Wówczas dość często przychodził sprawować Mszę św. konwentualną dla sióstr w kościele św. Tomasza Apostoła przy ul. Szpitalnej 12, należącego do parafii Mariackiej.

Karol Wojtyła jako biskup krakowski po raz pierwszy odprawił Mszę św. w Uroczystość odpustową w Zielone Święta dnia 16 maja 1963 roku w w/w kościele. Ks. Arcybiskup Karol Wojtyła w latach 1964-1978 corocznie przewodniczył uroczystej Nowennie do Ducha Świętego.Po Eucharystii ks. Kardynał spotykał się z dziećmi oraz z siostrami witany śpiewem piosenek religijnych, przeplatanych recytacją poezji. W 1972 r. siostry recytowały Jego własne poezje ze zbioru „Kamieniołom” Andrzeja Jawienia (pseudonim Karola Wojtyły). Autor był bardzo zasłuchany i bardzo zadowolony. Na zakończenie okazywał szczerą ojcowską wdzięczność za ten niespodziewany dar.

Wyjątkową okazję stanowiły spotkania imieninowe i świąteczne w Kurii Metropolitalnej. W dzień Imienin Ks. Kardynała dnia 4 listopada 1970 r. nasze zgromadzenie składało życzenia w imieniu rodzin zakonnych archidiecezji. Po zaśpiewaniu pieśni: „Pan zawarł z Tobą przymierze pokoju” skomponowanej przez ks. Zdzisława Bernata na te okoliczność, siostry deklamowały Roman Brandstaettera „Modlitwę rzymską”:

Nad Rzymem krążą klucze
Śródziemnomorskich aniołów.
Nad Rzymem krążą
Klucze Piotrowe…

Nikt wówczas nie był świadomy proroczego wymiaru tych słów, które stały się rzeczywistością dnia 16 października 1978 roku, gdy Pan powołał Go na Stolicę Piotrową, by jako Papież Jan Paweł II kierował Łodzią Kościoła. Nikt też nie przypuszczał, że plastyczna dekoracja przedstawiająca kopułę watykańskiej Bazyliki św. Piotra oraz pastorał w promieniach zstępującego Ducha Świętego, przygotowana przez Siostry na życzenia w związku ze srebrnym Jubileuszem Kapłaństwa Ks. Biskupa Wojtyły również będzie zawierała proroczy akcent (23.05.1971r.)

Na szczególną uwagę zasługuje spotkanie z okazji Jubileuszu 800-lecia istnienia Zakonu Ducha Świętego. Centralnym uroczystościom w Bazylice Mariackiej w Krakowie przewodniczył Ks. Kardynał Karol Wojtyła (19.05.1975).

Jako Pasterz Kościoła krakowskiego czuwał nad realizacją odnowy liturgicznej zalecanej przez Sobór Watykański II. Ówczesna Przełożona generalna m. Redempta Śledzińska, otwarta na wskazania Kościoła, dbała o piękno śpiewu liturgicznego, co doceniał ks. Kardynał. Stąd w latach 1966-1974 siostry duchaczki były wielokrotnie zapraszane do objęcia liturgii podczas Mszy św. w Jego kaplicy domowej w Kurii Krakowskiej, w Katedrze na Wawelu.

Z pasterską posługą przybywał także ks. Kardynał do domu zakonnego przy ul. Lotniczej 4 w Krakowie. W pamiętny dzień nominacji na Metropolitę Krakowskiego (18.01.1964) ks. Arcybiskup odprawił Mszę św. w kaplicy sióstr w ramach wizytacji parafii Księży Pijarów, którą wówczas przeprowadzał. Podobnie przybył do kaplicy i sprawował Eucharystię dla sióstr i wiernych w ramach wizytacji tejże parafii (19.12.1971) oraz (21.01.1968). Jako dobry Pasterz swojej Archidiecezji dokonał poświęcenia rozbudowanej kaplicy domowej i podziękował mieszkańcom za ich modlitwy i troskę o miejsca kultu na nowym osiedlu (23.05.1972).

Siostry otoczyły opieką mieszkające na terenie parafii Mariackiej kuzynki ks. Kardynała: Janinę i Felicję Wiadrowskie (ich matka Maria zd. Kaczorowska – rodzona siostra matki późniejszego papieża Polaka i chrzestna Karola). Ostatnie lata życia Felicja Wiadrowska mieszkała w klasztorze sióstr przy ul. Szpitalnej (1985-1998) pozostając pod całkowitą opieką sióstr. Utrzymywała serdeczny kontakt z Ojcem Świętym, który wielokrotnie wyrażał siostrom słowa wdzięczności za tę samarytańską posługę.

Ostanie spotkanie ks. Kardynała z siostrami związane było ze śmiercią dobrze Mu znanej ówczesnej Przełożonej generalnej zgromadzenia. Z potrzeby serca, przewodniczył uroczystościom pogrzebowym śp. Matki Redempty Śledzińskiej w kościele św. Tomasza i na Cmentarzu Rakowickim (13.01.1978). Był wówczas za granicą i na Jego prośbę przesunięto datę pogrzebu, bowiem osobiście chciał przewodniczyć ceremonii pogrzebowej.

Patrząc z perspektywy Wielkiego Pontyfikatu i Beatyfikacji Jana Pawła II wyrażamy wdzięczność Bogu – Panu historii, za długoletni kontakt sióstr z Osobą tak bardzo znaną i drogą wszystkim Polakom.

s. Irena Drozd