169 rocznica Odrodzenia Zakonu
27 października 2020
Jubileusz nad Jeziorem Tanganyika
1 listopada 2020

Ostatnie pożegnanie ks. Adama Szkópa

W czwartek, 29 października 2020 roku, nasza wspólnota warszawska pożegnała Czcigodnego śp. Ks. Prałata Proboszcza Adama Szkópa. W imieniu Przełożonej generalnej m. Kazimiery Gołębiowskiej list kondolencyjny odczytała Siostra Przełożona Felicja Urban.

Dzień wcześniej, 28 października, wspólnota warszawska prowadziła modlitwę różańcową i koronkę do Bożego Miłosierdzia w intencji zmarłego śp. Księdza Proboszcza Adama i uczestniczyła we Mszy świętej, sprawowanej przez kapłanów z parafii przy Kobielskiej.

W dniu pogrzebu Najświętszą Ofiarę celebrował i homilię wygłosił Ks. Biskup Romuald Kamiński z kapłanami, którzy przybyli pożegnać swojego współbrata w kapłaństwie.

s. Stefania CSS

List kondolencyjny Przełożonej generalnej:

Drodzy Uczestnicy Pogrzebu Śp. Księdza Prałata Adama Szkópa,

„Ja jestem Zmartwychwstanie i Życie.
Kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.”

Niespodziewanie do Domu Ojca odszedł Ksiądz Prałat Adam Szkóp. Zakończył bieg swojej ziemskiej pielgrzymki, przynosząc Panu swoje życie kapłańskie, dojrzałe jak kłos zboża, gotowy na żniwo. W miłosiernym Sercu Zbawcy złożył wszystkie ofiary codziennego, gorliwego trudu kapłańskiego, otwartego na każdego człowieka.

Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego od 34 lat związane było wspólną pracą ze śp. Księdzem prałatem Adamem w parafii Nawrócenia św. Pawła w Warszawie.  Pozostanie On w naszej pamięci  jako  Kapłan według Serca Jezusowego; jako „dobry pasterz” z radością i entuzjazmem wiary prowadzący swoje owce do zbawienia; jako Kapłan o wielkim sercu, rozmiłowany w Eucharystii i Słowie Bożym.  Swoim kapłańskim życiem pokazywał nam  świętość jako zwyczajność, przeżywaną każdego dnia w sposób nadzwyczajny.

Drogi Księże Proboszczu Adamie! Na końcu naszej wspólnej ziemskiej pielgrzymki chcemy Ci podziękować za Twoje otwarte, pełne troski, kapłańskie i ojcowskie serce, za ogrom dobra doświadczanego w codzienności, za zaufanie, które było dla nas darem w podejmowanych przez nas pracach w parafii, za gościnność i zawsze otwarte drzwi tej warszawskiej plebani.

„Przyszliśmy na świat, by kochać. Żyjemy, by kochać. Umrzemy, by kochać jeszcze bardziej”. (św. Józef Cafasso). W tych słowach, Księże Adamie, zamykamy Twoje życie, wypraszając dar zjednoczenia z Najwyższym Kapłanem Jezusem Chrystusem i powierzając się Twojemu wstawiennictwu przed Panem.

Odpoczywaj w radości Nieba.

m. Kazimiera Gołębiowska
Przełożona generalna
z Siostrami Kanoniczkami Ducha Świętego

Zdjęcia z pogrzebu:

Wspomnienia: