Błogosławieni…
29 stycznia 2017Świecić… ale jak?
4 lutego 2017
„Powołanie jest darem, który otrzymaliśmy od Pana, który na nas skierował swoje spojrzenie i nas umiłował wzywając do naśladowania Go w życiu konsekrowanym i istnieje równocześnie odpowiedzialność tego, kto ten dar otrzymał”. (papież Franciszek)
W Kościele w święto Ofiarowania Pańskiego przeżywany jest Dzień Życia Konsekrowanego. W tym dniu dziękujemy za dar naszego powołania, ale także za każde powołanie zakonne. Tak, jak Maryja w Świątyni Jerozolimskiej ofiarowała swoje Dziecię, tak osoba konsekrowana też jest poświęcona Bogu na wyłączną Jego służbę, po to, by z Nim być i przeżywać swoje życie.
A co o pięknie życia konsekrowanego mówią same siostry? Poniżej przytaczamy wypowiedzi niektórych sióstr.
Życie konsekrowane jest piękne, ponieważ…
– … jestem oblubienicą Chrystusa.
– … można ofiarować siebie w darze; bo miłość Jezusa jest ponad wszelką inną miłością.
– … to prosta, choć czasami trudna droga do świętości, czyli zjednoczenia z Bogiem.
– … daje radość; jestem cała dla Niego; wiem, że jestem konsekrowana dla Boga.
– … jest wypełnione obecnością Pana; przeżywane ze świadomością Bożego wybrania, obdarowania; w całości należy do Pana.
– … jest wyborem Boga dla mnie osobiście, dla mojego życia; jest wypełnianiem Jego woli w codziennym życiu; nic nie jest próżne i daremne w perspektywie Jego wiecznej miłości.
– … otwiera na tych, których Pan każdego dnia stawia na mojej drodze i dlatego mam okazję mówić im o nieskończonej miłości Jezusa.
– … sam Bóg zachwyca się człowiekiem, obdarowuje wyłączną miłością i zaślubia sobie na wieki.
– … jest darem Boga Ojca udzielonym mi przez Ducha Świętego, jest piękne, bo uczy mnie niczego nie przekładać nad miłość Chrystusa.
– … jest to życie ukryte w Bogu.
