Znajdź nas na naszych kanałach Social Media
Sprawdź najbliższe wydarzenia: Kliknij tutaj
Dołącz do nas: Dowiedz się więcej
Znajdź nas na naszych kanałach Social Media
Sprawdź najbliższe wydarzenia: Kliknij tutaj
Dołącz do nas: Dowiedz się więcej
„Veni Pater Pauperum” – wystawa
26 kwietnia 2022
Juniorat na majówce
4 maja 2022
„Veni Pater Pauperum” – wystawa
26 kwietnia 2022
Juniorat na majówce
4 maja 2022

Powołani, by wydawać owoce

W kwietniu w naszym krakowskim klasztorze odbyły się rekolekcje dla dziewcząt pod tytułem „Powołani, by wydawać owoce„. W zgłębianiu tego tematu pomogły nam Słowa z Ewangelii wg św. Łukasza o drzewie figowym, które już trzeci rok nie wydaje owoców. Paradoksalnie właśnie w Słowie, które mówi o nie wydawaniu owoców, odkryłyśmy prawdziwą głębię, jak żyć by owoce w naszym życiu wydawać.

Odpowiedzi na pytanie: Jak żyć, by nasze życie wydawało dobre owoce, przede wszystkim owoce Ducha Świętego? – szukałyśmy na Eucharystii, medytacji, Adoracji Najświętszego Sakramentu, prowadzonym wieczorze modlitewnym: Po owocach ich poznacie, spotkanie z Jezusem Miłosiernym, a także prosząc o owoce Ducha Świętego odmawiając Koronkę do Ducha Świętego. W pogłębieniu tematu bardzo pomogła konferencja ks. Kacpra Nawrota, podczas której mogłyśmy przejść przez etapy, jak dojrzewać by wydawać owoce.

Wielką radość było spotkanie z naszymi siostrami: s. Gabrielą (misjonarką) oraz z siostrami burundyjkami – s. M. Ange i s. Annuaritą, które podzieliły się świadectwem swojego powołania i owocami ich kroczenia za Jezusem, jakie doświadczają w swoim życiu i życiu ich bliskich, życiu osób do których są powołane. Z dobrym słowem przybyła również do nas Przełożona generalna m. Kazimiera, ubogacając nas również pięknymi obrazkami.

Dziewczętom towarzyszyły w tych dniach s. Pia Kaczmarczyk i postulantki: Agnieszka, Zuzanna i Karolina.

Życzymy wszystkim dziewczętom pięknych, duchowych owoców w ich życiu.

Świadectwa uczestniczek:
– Najcenniejsza była dla mnie radość bijąca od innych.
– Niesamowity był Duch Radości, który łączy pomimo różnic kulturowych, językowych…
– Chciałabym zabrać se sobą myśl z niedzielnego kazania: „On puka do wieczernika naszych serc – błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” – wierzyć mimo wszelkich wątpliwości.
– Chciałabym zabrać owoc radości jaki tu panował, żeby był we mnie każdego dnia.
– Odkryłam, że za owocem łaskawości kryje się też umiejętność przyjmowania dobra, które Bóg łaskawie na nas wylewa.

Zapraszamy na kolejne rekolekcje u duchaczek już w maju z czuwaniem nocnym…

s. Pia CSS