Dobrocią silny
29 sierpnia 2013
Z nich zaś największa jest miłość
29 sierpnia 2013
Drugi owoc Ducha to radość.
Rzeczownik cara.. był powszechnie używany w kulturze hellenistycznej. W świecie grecko-rzymskim radość łączona była ze szczęściem, które wynikało ze znalezienia środka pomiędzy dwiema skrajnościami i uzależniona od pomyślnych okoliczności.
Dla Pawła ci, którzy są w Chrystusie i w Duchu doznają najwyższej radości. Nie pochodzi ona od ludzi, ale od Boga pokoju (Rz 15,33; 16,20; 1 Kor 14,33; 2 Kor 13,11; Flp 4,9; 1 Tes 5,23). Stoi w samym centrum objawienia i opiera się na prawdzie (1 Kor 13,6). Ma ona swoje uzasadnienie w nadziei płynącej z Ewangelii Chrystusowej, z obietnicy danej potomkom Abrahama.
Apostoł zalicza ją do istotnych cech Królestwa Bożego, które realizuje się już tutaj na ziemi. Radość w Duchu Świętymsprawiedliwością, pokojem i nadzieją (Rz 14,17; 15,13.32-33). Radość pochodzi od Ducha Świętego, jest powodowana przez Niego. A zatem jest wynikiem współdziałania z łaską. łączy ze
Paweł często mówi o radości, która nie ustaje pod naporem cierpień. Sługa Ewangelii weseli się w każdych okolicznościach (2 Kor 6,10; 7,4; Kol 1,24), podobnie jak i cała wspólnota: A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, by okazać się w ten sposób wzorem dla wszystkich wierzących (1 Tes 1,6-7).
Apostoł wzywa do radości (2 Kor 13,11; Flp 2,18; 3,1.44; 1 Tes 5,16), jak i do modlitwy, która napełnia wierzących radością. Pragnąłby, aby wszyscy ludzie zawsze w niej uczestniczyli (1 Tes 5,16). Zachęca nawet Filipian do udziału w tej radości, którą przeżywałby w stopniu najwyższym, gdyby mógł przelać krew, dając świadectwo wierze (Flp 2,17n).
s. Dorota Raźny
