Stacja XIII: Zdjęcie z krzyża

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Leżysz w ramionach Matki. Już bez korony cierniowej. Teraz mogę podejść blisko. Ile ran na Twej twarzy, sińców, zadrapań, ile krwi. Krople potu mieszają się z pyłem drogi, którą przemierzałeś. Zsiniałe usta. Zamknięte powieki. Najpiękniejszy z synów ludzkich. Wyniszczony z Miłości. Trzeba mi patrzeć na tę twarz. To prawdziwa Miłość, która daje wszystko. Dotykam z czułością Jezu Twej twarzy. Chcę ją otrzeć z tego wszystkiego, co człowiek na niej zostawił… Mogę dotknąć każdej rany. Już Cię nie boli… Teraz twarz Twoja jest taka spokojna. Wszak cały oddałeś się Ojcu.

Któryś za nas cierpiał rany…

s. Agnieszka CSS