Ujrzał i uwierzył

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, /które mówi/, że On ma powstać z martwych. (J 20,1-9)

• Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem… A jak ty szedłeś dziś do grobu? Jakie uczucia, myśli ci towarzyszyły? Co było w twoim sercu?
• Ujrzał i uwierzył. A ty jakie znaki widzisz na swojej drodze, które mówią, że Jezus żyje?
• Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, /które mówi/, że On ma powstać z martwych. Czy nosisz w sobie słowa Pisma, których znaczenia jeszcze nie pojmujesz? Ufaj. Pan da światło we właściwym czasie. Czy umiesz czekać?

s. Agnieszka CSS