W lustrze Boskiego Oblicza

Kraków, Szpitalna.

W drugą niedzielę po Objawieniu Pańskim, obchodzoną w naszym Zgromadzeniu jako Święto „Najświętszego Oblicza Boskiego Zbawiciela”, w naszym domu na Szpitalnej w Krakowie spotkali się lekarze z Krakowskiego Towarzystwa Miłośników Historii Medycyny w ramach sympozjum „Ból i cierpienie”.

Lekarze wraz z siostrami uczestniczyli we Mszy św., w czasie której modlono się m.in. za „leczonych i leczących” a także za nasze Zgromadzenie i Towarzystwo Ducha Świętego. W czasie homilii celebrans ks. Dariusz Pater zachęcił, aby „Oblicze Zbawiciela” było dla nas lustrem, które nam pomoże kształtować w sobie podobieństwo do Niego. W czasie spotkania przy stole w salce klasztornej dzielono się refleksją na temat „średniowiecznych osiągnięć polskiej medycyny i jej związków z Kościołem”. Z racji, że niedziela „Bożego Oblicza” zbiegła się w tym roku z rocznicą śmierci Sł. Bożej S. Emanueli Kalb, s. Immakulata Kraska –postulator procesu beatyfikacyjnego przybliżyła zebranym postać Sł. Bożej.
Podkreślano też historyczny i symboliczny charakter spotkania – bowiem spotkania lekarzy w naszym domu na Szpitalnej mają swoją kilkudziesięcioletnią tradycję i zawsze odbywają się w niedzielę „Najświętszego Oblicza”. Ich idea złączona jest z historią naszego Zakonu, który w średniowieczu był pionierem tworzenia zorganizowanej opieki nad chorymi i ubogimi w „Szpitalach Ducha Świętego”. Idea tych spotkań nawiązuje też do naszej duchowości, której zasadniczym rysem jest kult „Najświętszego Oblicza Boskiego Zbawiciela” w cierpiącym człowieku. Rys ten zbiega się również posługą lekarzy, których służba jest także służbą Jezusowi cierpiącemu w chorych.