W ramionach Ojca

4 Niedziela Wielkiego Postu – (Łk 15, 1-3.11-32) – 10.03.2013

„Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie. Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem. Lecz ojciec rzekł do swoich sług: Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego. Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę. Lecz on mu odpowiedział: Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął a odnalazł się”.

Sugestie do Modlitwy Słowem Bożym:

• A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie – nasze serca są nękane przez różne głody. Najdotkliwszy z nich to głód miłości. Często wydaje się nam, że zaspokoimy je „strąkami” relacji, sukcesu a  nawet grzechu. Ale jest to tylko złudzenie. Tylko żywa i głęboka relacja z Bogiem może do końca zaspokoić głód ludzkiego serca. Wypowiedz przed Panem najdotkliwsze twoje głody. Zobacz, jak do tej pory je zaspokajasz i z jakim skutkiem

• A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go – tak Bóg przyjmuje tych, którzy zranieni grzechem, rozczarowani i głodni miłości wracają do Niego… Przyjdź do Pana ze swoimi głodami. Zobacz, jak On wzrusza się, wybiega ci naprzeciw, bierze w ramiona i całuje… Proś o doświadczenie, że tylko Jego ramiona mogą do końca zaspokoić twój głód.

• Oto tyle lat ci służę … ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił … – oto skrywane grzechy osób pobożnych. Zobacz, czy nie nosisz w sercu zgorzknienia, smutku i skrywanych pretensji do Pana Boga, że nie jest na usługach twoich oczekiwań… Przyjdź do Niego ze swoim zgorzknieniem i proś, aby pozwolił ci doświadczyć, że „wszystko Jego do ciebie należy”

s. Maria