Z życia „Gwidonowego okna”

Z każdym dniem coraz więcej potrzebujących przychodzi na Szpitalną, gdzie nasi ubodzy codziennie otrzymują śniadanie, a po południu ciepłą zupę i kanapki. W tej chwili wydajemy ok. 200 posiłków dziennie! Cała wspólnota sióstr z entuzjazmem zaangażowała się nie tylko w przygotowywanie kanapek i posiłków, ale także w szycie maseczek, które mogłyśmy rozdać ubogim, aby ochronić ich przed chorobą. W przedświątecznym czasie przy udziale parafii Mariackiej udało nam się również zorganizować paczki z żywnością, które rozdałyśmy wszystkim potrzebującym (ok.130 paczek)

My także czujemy się nieustannie obdarowywane. Z tymi, którzy przychodzą do naszego Okna dzielimy się chlebem, a oni dzielą się z nami swoją radością i uczą nas wdzięczności za każde, najmniejsze dobro. Ta nasza wzajemność jest najpiękniejszym świadectwem ogromnej jedności między wszystkimi ludźmi tak samo zagubionymi i bezradnymi wobec trudnej codzienności. Dzielimy się także z Wami naszą nadzieją i radością z tych naszych codziennych spotkań przy Gwidonowym Oknie.

Ciągle zaskakuje nas i cieszy otwartość serc wszystkich, którzy nas wspierają swoją pomocą. Świadczona przez nas pomoc wyzwala w wielu z Was, Kochani Darczyńcy, ogromne pokłady dobroci i hojności. Do naszej furty ciągle przynosicie żywność, środki higieniczne, wspieracie nas finansowo, dodajecie nam sił dobrym słowem, uśmiechem, pozdrowieniem. Bez tej pomocy nie mogłybyśmy działać i dzielić się z tymi, którzy w czasie epidemii zostali pozbawieni wsparcia. Ogarniamy Was naszą modlitwą i wdzięcznością. Niech w Waszych sercach zawsze rozbrzmiewa nasze duchackie pozdrowienie:

„Łaska Ducha Świętego niech zawsze będzie z nami!”

s. Judyta Wojtecka CSS