Zatwierdzenie Zakonu

Ponad osiem wieków temu, 22 kwietnia 1198 r. wielki papież średniowiecza Innocenty III będąc świadkiem gorliwości Założyciela Zakonu Ducha Świętego, bł. Gwidona i jego wspólnoty w niesieniu miłosierdzia, daje nowopowstałemu Zakonowi swą aprobatę papieską.
 

Papież Innocenty III, zatwierdzając Zakon, jednocześnie w swej bulli z dnia 22 kwietnia 1198 r. charakteryzuje dzieło miłosierdzia realizowane przez Ojca Gwidona i członków jego Zakonu: „Wśród wszystkich innych szpitali nowozałożonych, szpital Ducha Świętego, który założył w Montpellier ukochany syn Gwidon, wyróżnia się duchem zakonnym, jaśnieje światłością miłosierdzia i uczynkami doskonałej dobroczynności w odniesieniu do ubogich, a lepiej to wiedzą ci, którzy doznali dowodów miłosierdzia. Tu bowiem głodni otrzymują posiłek, ubodzy odzież, chorzy konieczne posługi, a bardziej potrzebujący większą pociechę tak, że mistrz i bracia nie tyle winni być nazywani gospodarzami potrzebujących, ile sługami potrzebujących i oni sami cierpią niedostatek wśród ubogich, którym miłosiernie dają to, co konieczne” [Bullarium privilegiorum ac diplomatum Romanorum Pontificum Romane 1740, t.3, s.108].
W 1204 r. papież Innocenty III powierza Ojcu Gwidonowi, jego braciom i siostrom, ufundowany przez siebie szpital w rzymskiej dzielnicy Saxia, czyniąc jednocześnie ten dom rzymski generalnym domem Zakonu.

22 kwietnia jest więc dla naszego Zgromadzenia, żeńskiej gałęzi Zakonu Ducha Świętego, świętem Zatwierdzenia Zakonu.

Uwielbiamy Boga w Trójcy Jedynego za charyzmat założycielski o. Gwidona i dzieło, które tak wiele lat temu zostało zatwierdzone powagą Kościoła.

Z ufnością prosimy o dar nowych powołań, które na wzór bł. Gwidona miłosierną miłością obejmą tych najbardziej potrzebujących i którym kiedyś Jezus powie: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.