Dzień Świętości Życia

Dzień Świętości Życia obchodzony 25 marca, związany jest uroczystością Zwiastowania Pańskiego. W tym dniu Kościół przypomina nam o wielkim wydarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Oto Archanioł Gabriel przychodzi do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie w cudowny i dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga.

„Dzień Świętości Życia” został wprowadzony w 1998 roku przez Episkopat Polski w odpowiedzi na wezwanie Ojca Świętego Jana Pawła II, które zawarł w encyklice „Evangelium Vitae”, gdzie czytamy, że podstawowym jego celem jest „budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji”. Dzień wcześniej przypada Narodowy Dzień Życia, który ma charakter państwowy.

Troska o życie ludzkie od poczęcia aż do naturalnej śmierci jest dla każdej siostry duchaczki treścią apostolatu. Jako spadkobierczynie i kontynuatorki charyzmatu założycielskiego bł. O. Gwidona, podejmujemy służbę miłości miłosiernej wobec „tych najmniejszych”, z którymi utożsamia się sam Jezus.

Posługa wobec dzieci, którą podejmuje Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego:

• w trosce o dziecko poczęte siostry posługują w Diecezjalnym Dom Samotnej Matki im. Jana Pawła II w Gdańsku Matemblewie. Czuwają też przy znajdującym się tam Oknie Życia, w którym pozostawiono do tej pory troje dzieci, noworodków.
• przy domu zakonnym w Sułoszowej zgromadzenie prowadzi dwie Zawodowe niespokrewnione z dzieckiem rodziny zastępcze dla dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej.
• w Placówce Opiekuńczo-Wychowawczej im. bł. Gwidona z Montpellier w Pacanowie, nazywanej Domem Ojca Gwidona, aktualnie przebywa 30 dzieci w różnym wieku pochodzących z rodzin niewydolnych społecznie, często też patologicznych. Dzieci pozostają pod opieką sióstr do ukończenia szkoły.
• opieką i wychowaniem siostry obejmują dzieci w wieku przedszkolnym. Zgromadzenie prowadzi Przedszkole Publiczne nr 3 im. bł. Ojca Gwidona z Montpellier w Krakowie (75 dzieci) i Przedszkole Integracyjne Niepubliczne im. bł. Ojca Gwidona w Lublinie (65 dzieci, w tym dzieci specjalnej troski).
• w Chmielniku, przy parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, s. Tarsycja zorganizowała dla młodzieży Świetlicę Środowiskową Caritas, którą również prowadziła. Obecnie w tę posługę zaangażowana jest s. Gracjana.
• w trosce o religijne wychowanie dzieci i młodzieży siostry podejmują katechizację w przedszkolach i szkołach.
• na Ukrainie, w Pisarówce, siostry prowadzą Dom Obrony Życia.
• we Włoszech, w rzymskim Szpitalu Ducha Świętego, który w 1204 r. papież Innocenty III powierzył o. Gwidonowi i jego Zakonowi, czyniąc go jednocześnie generalnym domem Zakonu Ducha Świętego (obecnie szpital państwowy) s. Gracja troszczy się o życie i zdrowie dzieci na oddziale noworodków.
• w Afryce, w Burundi, obecnie 14 polskich sióstr duchaczek pracuje na trzech placówkach w Gatara i Buraniro oraz w stolicy kraju – Bujumbura. Na wszystkich placówkach siostry prowadzą Centrum Zdrowia z oddziałami: przychodnia ambulatoryjnego leczenia, szpital, porodówka i przychodnia zdrowia matki i dziecka. Ponadto przychodzą dzieci zdrowe na okresowe kontrole medyczne: ważenie i szczepienie. Szczególną troską objęte są dzieci chore, niedożywione, źle żywione (kwasie) i sieroty.