Znajdź nas na naszych kanałach Social Media
Sprawdź najbliższe wydarzenia: Kliknij tutaj
Dołącz do nas: Dowiedz się więcej
Znajdź nas na naszych kanałach Social Media
Sprawdź najbliższe wydarzenia: Kliknij tutaj
Dołącz do nas: Dowiedz się więcej
Powstał film jubileuszowy o duchaczkach
16 października 2020
Ostatnie pożegnanie ks. Adama Szkópa
30 października 2020
Powstał film jubileuszowy o duchaczkach
16 października 2020
Ostatnie pożegnanie ks. Adama Szkópa
30 października 2020

169 rocznica Odrodzenia Zakonu

Śluby wieczyste

W dniu 27 października 2020 roku całe nasze Zgromadzenie przeżywa ważny dzień – rocznicę Odrodzenia Zakonu. W bieżącym roku jest to już 169 rocznica. Warto przypomnieć sobie w tym dniu historię:

“Pod koniec XVIII wieku, za czasów Poniatowskiego, wiele Zakonów w zaborze austriackim poddanych zostało kasacie. Los ten spotkał również nasz Zakon, tak, że zamknięty został nowicjat, nie można było przyjmować nowych kandydatek. Z biegiem lat siostry umierały, tak, że w latach 30-tych XIX w. zostały tylko dwie. Musiały też opuścić dom przy ul. Szpitalnej. Jedna z nich, s. Kazimiera Sakowicz zamieszkała u ss. Dominikanek na Gródku, a s. Marta Zalewska u ss. Bernardynek. W tym czasie zmarł biskup Sołtyk i administratorem diecezji został ks. Mateusz Gładyszewicz. On to na pierwszym zwołanym przez siebie posiedzeniu Konsystorza, przedstawił sprawę odrodzenia żeńskiej gałęzi Zakonu Ducha Świętego, gdyż Zakon był zasłużony dla Kościoła, Ojczyzny, jak i samego Krakowa. Za jego staraniem został otwarty nowicjat naszego Zakonu u ss. Wizytek i po pewnym czasie zaczęły zgłaszać się pierwsze kandydatki. Kiedy zgłosiło się pięć pierwszych panien, s. Marta Zalewska przybyła również do ss. Wizytek. 27 października 1851 roku, siostry wróciły do swojego domu przy ul. Szpitalnej. Pierwsze lata były trudne, wszystko trzeba było zaczynać od początku. Siostry szybko otworzyły szkołę i jak był kontakt z młodzieżą, zaczęły zgłaszać się dalsze kandydatki, tak, że z biegiem czasu trzeba było poszerzyć dom. Z chwilą, kiedy nastąpiło odrodzenie Zakonu, s. Marta Zalewska musiała przyjąć ścisłą klauzurę i nastąpił podział na chóry, choć to nie było w założeniu Ojca Założyciela. Siostry zawsze podkreślały, że są zgromadzeniem czynnym. W 1919 roku została zniesiona klauzura i zlikwidowany trzeci chór. Wtedy też zaczęły powstawać nowe placówki.

Siostra Marta Zalewska była jedyną osobą, która przekazała odrodzonemu Zgromadzeniu tradycję dawnych pokoleń. Dzięki temu mamy ciągłość tradycji choć Zgromadzenie liczy już ponad 800 lat istnienia.” (s. Klara Antosiewicz, “Cor unum” nr 3, 1976 r., s. 17)

W tym roku przeżywamy czas Jubileuszu 800-lecia Zakonu Ducha Świętego w Polsce, dlatego też Przełożona generalna m. Kazimiera Gołębiowska w swoim liście na rocznicę Odrodzenia Zakonu skierowała do sióstr następujące słowa:

„Pragnę Siostry zachęcić, aby w Roku Jubileuszowym, dzień 27 października –  Święto Odrodzenia Zakonu uczynić szczególnym świętem Dziękczynienia i Służby. Odnówmy w tym dniu nasze śluby na Eucharystii w naszych kaplicach lub świątyniach parafialnych, włączając się czynnie w liturgię i przypominając o naszym Jubileuszu. Zaprośmy do uczestnictwa w liturgii grupy apostolskie, czerpiące z naszej  duchowości. Zauważmy w naszych środowiskach ludzi potrzebujących, do których  możemy udać się z posługą. Dopełnieniem naszego świętowania niech będzie wspomnienie naszych świątobliwych Sióstr: Czcigodnej Służebnicy Bożej S. Emanueli Kalb i śp. M. Redempty Śledzińskiej, które zainspirowały Akt oddania Zgromadzenia Matce Bożej w niewolę miłości za świętość kapłanów i wolność Kościoła na świecie.”

Dziękujmy dzisiaj Bogu za Jego dzieło i odrodzenie Zakonu Ducha Świętego.

“Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…”