W drodze do beatyfikacji – ekshumacja doczesnych szczątków Czcigodnej Służebnicy Bożej Siostry Emanueli Kalb
2 czerwca 2018W tygodniu miłosierdzia
2 czerwca 2018Kraków, Szpitalna. 9 kwietnia w kościele św. Tomasza odbyła się kolejna Huta Ducha Świętego, podczas której br. Piotr przybliżał nam nauczanie Ojców Kościoła na temat Ducha Świętego.
Święty Hilary z Poitiers, opierając się na ewangelicznej rozmowie Jezusa z Samarytanką (J 4, 1nn), tak opisuje wielbienie Boga w Duchu i prawdzie: „Kobieta więc pamięta o tradycji przodków i myśli, że należy wielbić Boga albo na górze, jak w Samarii, albo w świątyni jak w Jerozolimie. Samarytanie naruszając Prawo wybrali jako miejsce wielbienia Boga górę, Żydzi natomiast uznawali jako centrum kultu świątynię zbudowaną przez Salomona. Żydzi ograniczali Boga, który ogarnia wszystko i nic na zewnątrz Jego nie może istnieć, do wierzchołka wzgórza albo do przestronnego budynku.[…] Duch ze względu na swoją naturę nie może być ograniczany ani zamykany; jest wszędzie, nie ma miejsca, w którym byłby nieobecny, dlatego też Jego prawdziwi czciciele, którzy go wielbią, uwielbiają Go w Duchu i prawdzie. […] Kobiecie, która więziła Boga w świątyni albo na górze, odpowiedziano, że wszystko istnieje w Bogu i że Bóg istnieje w tym i że On niewidzialny, niepojęty, powinien być wielbiony w rzeczywistości niewidzialnej, niepojętej. […] Bóg, który jest duchem, jest uwielbiany w Duchu” (Hilary z Poitiers , De Trinitate)
Modlitwa i prawdziwa pobożność to samo życie. Życie w Duchu i prawdzie. Prawdziwie pobożny człowiek nie ogranicza się do życia w Duchu i prawdzie tylko w wybranych przez siebie miejscach, w zewnętrznej przestrzeni.
Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele! (1Kor 6, 19)
s. Kamila CSS