Święty Augustyn

„Stworzyłeś nas bowiem jako skierowanych ku Tobie.
I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie”
– to jedno z popularniejszych zdań św. Augustyna, którym rozpoczyna „Wyznania”.

28 sierpnia obchodzimy w Kościele liturgiczne wspomnienie tego Świętego. Wśród ponad 30 jego dzieł literatury jest Reguła zakonna dla sióstr. Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia czerpie z tej Reguły napisanej ok. 400 roku. Mimo upływu wielu wieków jest ona nadal aktualna. W naszym Zgromadzeniu dla uczczenia naszego Regułodawcy w tym dniu czytamy ją całą.

Św. Augustyn przyszedł na świat w roku 354. Miejscem jego urodzenia była Tagasta w Numidii, państwie położonym w Afryce Północnej. Matka, Monika była gorliwą chrześcijanką, natomiast jego ojciec, Patrycjusz był urzędnikiem państwowym. W okresie studiów w stolicy Afryki Północnej, Kartaginie, Augustyn odszedł od wiary. Również jego życie moralne pozostawiało wiele do życzenia. W 374 r. Augustyn rozpoczął pracę nauczyciela w Tagaście, ale szybko przeniósł się do Kartaginy, a w 383 r. – do Rzymu. W wieku 30 lat został wykładowcą retoryki w Mediolanie. Latem 386 r., pod wpływem kazań pełnego ducha i wymowy biskupa Mediolanu Ambrożego, w życiu Augustyna, po długim okresie wewnętrznej walki, nastąpiła głęboka przemiana. Zrezygnował on ze swoich dotychczasowych zajęć, by oddać się całkowicie służeniu Bogu i poszukiwaniu mądrości we wspólnocie. W 387 r. powrócił do Mediolanu i w noc Zmartwychwstania Pańskiego, wraz z synem Adeodatem i przyjacielem Alipiuszem, przyjął chrzest z rąk biskupa Ambrożego. W 396 r. został biskupem Hippony. Swoją duszpasterską i biskupią działalność rozumiał jako służbę Chrystusowi i Jego Kościołowi. Był gorliwym głosicielem słowa Bożego, ojcem dla ubogich i pokrzywdzonych, obrońcą wiary chrześcijańskiej przed herezjami. Prędko rozszerzył działalność daleko poza granice własnej diecezji. Stał się duchowym przywódcą nie tylko północnoafrykańskiego Kościoła, ale i całego Kościoła Zachodniego. Poprzez swoje dzieła o życiu ascetycznym i monastycznym oraz dużą liczbę założonych klasztorów stał się jednym z ojców monastycyzmu zachodniego. Augustyn zmarł w 430 roku, po prawie 40 latach ofiarnej służby Kościołowi, gdy Wandale oblegali jego siedzibę biskupią. Od VIII w. jego ciało spoczywa w Pawii.

Ciekawostki o św. Augustynie

• Na napisanych manuskryptach Augustyn podpisywał się imieniem Aureliusz, prawdopodobnie inspirując się ukochaną literaturą, w tym przypadku dziełami Marka Aureliusza.

• Imponował szkolnym kolegom zwłaszcza świetną pamięcią, pomimo że to igrzyska, cyrk, walki gladiatorów, teatr – to był jego ulubiony żywioł, zanim poświęcił się bliźnim.

• Szkołę retoryki w Kartaginie otworzył mając zaledwie 22 lata.

• Pewnego dnia Augustyn wziął do ręki Listy św. Pawła Apostoła. Przypadkowo otworzył fragment Listu do Rzymian: “Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i w wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa, i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom” (Rz 13, 13-14). Poczuł wówczas niejako uderzenie łaski Bożej. Noc jego duszy została – jak powiadał – rozjaśniona.

s. Eugenia CSS

Źródła:

http://www.augustianie.pl/sw-augustyn/sw-augustyn-zyciorys/

https://zyciorysy.info/sw-augustyn/