Dzień Życia Konsekrowanego

Sen zakonnicy

Śnił mi się czasem sen jasny, wielki,
Jak zorzy rannej świt:
Żem zakonnicą Twoją na wieki,
Dziecięcych marzeń szczyt.

Gdy kadzidlane płynęły wonie,
Korną Ci niosąc cześć,
To serce biło, rwało się w łonie,
By w Twe przybytki wejść.

Miłością tęskną otwierać skrycie
Więzienia Twego drzwi
I szeptać słodko w cichym zachwycie:
“Serce oddaję Ci”.

I tam u stopni Twoich ołtarzy
Duszę podnosić wzwyż
I tą miłością, co serce żarzy
Wraz z Tobą pójść na krzyż!

I sen się spełnił jasny, promienny,
Ty okup wziąłeś zań.
Habit duchacki, krzyż dwuramienny,
Wraz z nim cierpienia dań.

(m. Redempta Śledzińska)