Odeszła do Pana – s. Urszula Kuca CSS

Curiculum vitae:

Siostra Urszula Adela Kuca urodziła się 2 października 1926 r. w Osówce , (ówczesne woj. kieleckie, powiat stopnicki) w rolniczej rodzinie, jako córka Marcina i Kunegundy z domu Sobiegrajów. W 1934 rozpoczęła Szkołę Powszechną w Brzezinach, ukończyła ją w Szydłowie w czerwcu 1939r.

W 1946 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego i równocześnie rozpoczęła naukę w drugiej klasie Prywatnego Trzyletniego Żeńskiego Gimnazjum Krawieckiego Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego w Busku Zdroju, które ukończyła w 1948 roku jako „czeladnik krawiectwa damskiego”. W tym samym roku rozpoczęła nowicjat. Po rocznej formacji w nowicjacie 2 lipca 1949 roku złożyła pierwszą profesję zakonną, natomiast 28 sierpnia 1952 roku śluby wieczyste. W 1950 roku ukończyła Kurs Katechetyczny w Krakowie. Od tego roku przez przez 11 lat pracowała jako wychowawczyni dzieci w przedszkolu na następujących placówkach:  Przedszkole „Caritasu” w Busku Zdroju, Pacanowie Chmielniku, od 1954 jako kierowniczka.  W latach 1962-70 pracowała jako wychowawczyni Zakładzie Wychowawczym dla chłopców w Pacanowie, w latach 1970-79 jako wychowawczyni w przedszkolu zakonnym w Krakowie przy ul. Lotniczej.

W Zgromadzeniu wykonywała też posługę  przełożonej domu w Milówce i zakrystianki w parafii oraz kancelistki w Słupsku i Ustce przez 27 lat do 2006r.

Od 2006 roku ostatnie lata swego życia spędziła w domu nowicjackim w Leżajsku, gdzie jako emerytka na miarę sił pomagała w pracach domowych i służyła siostrom swoimi krawieckimi umiejętnościami, a w ostatnich miesiącach swoim cierpieniem i modlitwą.

Siostrę Urszulę cechowała prostota Bożego dziecka, którą zachowała do końca życia. Promieniowała na wszystkich radością i pogodą ducha. Dusza dziecka, radość serca sprawiały, że Siostra Urszula odnajdywała się w pracy wychowawczej z dziećmi. Miała charyzmatyczne podejście do dzieci, była przez nie lubiana i ceniona przez rodziców. Pełna osobistej kultury i promieniująca osobistym kontaktem z Bogiem, oddziaływała apostolsko pracując długie lata jako kancelista. W cierpieniu i chorobie cechowała ją dziecięca ufność pokładana w Panu, wierność Bogu do końca i głęboka wiara.

Odeszła do Pana dnia 23 sierpnia 2020 w 94 roku życia, przeżywszy w Zgromadzeniu Sióstr Kanonicze Ducha Świętego 74 lata.

Pogrzeb:

S. Urszula Kuca zmarła o godzinie 19.40 w szpitalu, gdy w tym samym czasie Siostry zebrane w Wieczerniku rekolekcyjnym śpiewały podczas Komplety kantyk Symeona. Siostra odeszła do Pana spokojnie cierpliwie znosząc dolegliwości wieku starczego.  Pogrzeb s. Urszuli odbył się dnia 26.08.2020 r. w Uroczystość N.M.P. Częstochowskiej w Bazylice OO. Bernardynów w Leżajsku. Uroczystości pogrzebowej przewodniczył o. Serafin Suda, a w koncelebrze byli o. Rufin Kyc i o. Efrem Obruśnik. W pogrzebie śp. s. Urszuli uczestniczyła Przełożona Generalna m. Kazimiera Gołębiowska, siostry ze wspólnoty Leżajskiej, a także siostry z innych wspólnot. W pogrzebie uczestniczyła również Rodzina zmarłej. Homilię w czasie pogrzebu wygłosił o. Serafin Suda, który między innymi mówił:

„Obecność trumny z ciałem zmarłej s. Urszuli pomaga nam w szukaniu odpowiedzi na pytanie: po co żyję?, jak realizuję swoje powołanie? A zmarła mówi dzisiaj do każdego z nas, że: Żyjesz po to, aby przyjść do domu Ojca, jak pielgrzym do Ziemi Świętej, pielgrzym do domu Ojca, który jest w Niebie. Uważajcie więc, moi kochani, zebrani tu dzisiaj na moim pogrzebie. Otóż chcę Wam powiedzieć, że do domu Ojca nie jedzie się wagonem sypialnym z założonymi rękami i zamkniętymi oczami. Czy słyszycie mnie moi najbliżsi, moje kochane Współsiostry? Do domu Ojca idzie się piechotą. Idąc trzeba dźwigać bagaże różnorodnych ludzkich bied. Potrzebna jest też radość z zarabiania na chleb i dach nad głową. Należy starać się wspierać wszystkich napotykanych na drodze, w miarę swoich swoich sił i zdolności. Idąc do domu Ojca, trzeba mieć oczy otwarte i radować się każdym okruchem szczęścia, piękna i dobra. INNYCH SENSÓW NIE WIDZĘ! Śp. s. Urszula zwraca się do nas z prośbą: Proszę was wszystkich, którzy jesteście na moim pogrzebie, starajcie się żyć mądrze tak, aby nikt z was nie musiał powiedzieć przy jego końcu: ZMARNOWAŁEM  ŻYCIE, ZMARNOWAŁEM ŻYCIE!”

Zmarła s. Urszula została otoczona wieńcem naszych serc, które kierują do Boga modlitwę, by te narodziny dla Nieba, stały się posiewem dobra dla całego naszego Zgromadzenia . 

DOBRY JEZU, A NASZ PANIE, DAJ TEJ SŁUŻEBNICY WIECZNE ODPOCZYWANIE. AMEN.